چرا بوی بدن انسان در طول زندگی تغییر میکند؟
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۲۳۷۰۹
ایتنا - بسیاری از ما با بوی شیرین نوزادان آشناییم، اما ممکن است از بوی بدن نوجوانی که از دئودورانت استفاده نمیکند، ناراحت شویم.
تحقیقات قبلی نشان میدهد که والدین هم ممکن است بوی بدن نوزادان را به بوی بدن نوجوانان ترجیح دهند و ممکن است این بو حتی روی رابطه آنها هم اندکی تاثیر بگذارد.
بوی بدن انسان در طول زندگی دچار تغییراتی می شود و به طور مثال بوی بدن نوزاد، افراد جوان و سالمندان کاملا متفاوت است، اما دلیل تفاوت بوی بدن انسان در طول زندگی چیست؟
بوی بدن انسان در طول زندگی تغییر میکند، نوزاد بوی ویژه و تازهای دارد، در حالیکه اگر به نوجوانان فکر کنیم، آنها هم بوی مشخصی دارند که نسبت به نوزاد متفاوت است، جوانان هم تفاوتهایی دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنا بر مطالعهای که به رهبری هلن لوس، محقق عطر و بو در دانشگاه فردریش الکساندر آلمان انجام شد، تغییرات در بوی عرق افراد از نوزادی تا دوران نوجوانی ممکن است به تغییرات در پوست آنها مرتبط باشد یا به عواملی از جمله تغییرات هورمونی، تغییر در ترکیب چربیها، تفاوتها در میکروبیوم پوست و فعال شدن غدههای عرق و چربی مرتبط باشند.
بر اساس گزارش Live Science، هلن لوس که مجذوب نقشی است که بو در روابط ایفا میکند، تصمیم گرفت این مطالعه را برای بررسی چگونگی تغییر بوی بدن در طول زندگی انجام دهد.
شرکتکنندگان در پژوهشی درباره بوی بدن انسان متوجه شدند کودکان خردسال بوی خوشایندی که برخی آن را به بوی گل تشبیه کردند، میدهند، اما با افزایش سن به سمت نوجوانی این بو اندکی ناخوشایند میشود.
علتهای متفاوتی باعث تغییر بوی بدن می شود و با افزایش سن ساختار شیمیایی بدن تغییر میکند که در نهایت باعث میشود بوی بدن عوض شود.
تغییر در بوی بدن ممکن است به دلیل بلوغ، تعریق بیش از حد بدن یا عدم رعایت بهداشت باشد.
در این تحقیق، لوس و همکارانش به ۱۸ کودک چند روزه تا سه ساله و ۱۸ نوجوان ۱۴ تا ۱۸ ساله تیشرتهایی دادند که در قسمت زیر بغل آنها اسفنجی قابل جدا شدن دوخته شده بود. این اسفنجها پس از یک شب خواب از لباس شرکتکنندگان جدا شد.
محققان از طریق کروماتوگرافی گازی، روشی که مواد شیمیایی با خواص مختلف را جدا میکند، در این اسفنجها ماده بویزا در عرق زیر بغل هر فرد را که بوی خاصی ایجاد میکرد، بررسی کردند. سپس از داوطلبان خواستند بوی هر ماده شیمیایی را استشمام و آن را توصیف کنند.
لوس به لایوساینس میگوید که ۴۲ ماده بویزا شناسایی شد که هر دو گروه سنی بیشتر آنها را تولید میکند. یک ماده بویزا بهتنهایی میتواند بسیاری از حسگرهای بویایی در بینی را تحریک کند و ترکیبی از این مواد ممکن است الگویی منحصربهفرد و پیچیپده وجود آورند که از آنچه تنها یک ماده بویزا ایجاد میکند، متفاوت است.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: بوی بدن انسان کروماتوگرافی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۲۳۷۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان مدرن اولیه تکشاخ سیبری را دیده بود
تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
به گزارش العربیه فارسی، تکشاخ سیبری کرگدنی عظیمالجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینیاش در استپهای روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه میزد. محققان برای اولین بار سلولهای بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تکشاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدنهای زنده جدا شدند. این باعث میشود نسبت تکشاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهشهای قبلی که نشان میداد تکشاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرضشده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد میکند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تکشاخ سیبری موفق به تاریخیابی آنها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که بهرغم باور عمومی، محتملترین عامل انقراض تکشاخ سیبری نه فعالیتهای انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر میرسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخزدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزارهای بزرگی که تکشاخ سیبری از آنها تغذیه میکرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.